Γρεβενών γραφήματα …

Σε αλληλογραφία των αρχών του 13ου αιώνα αναφέρεται η αξιόλογη πόλη των Γρεβενών η οποία έχει «… και παν ότι ηδύνατο να θέλγη την ψυχήν…»
Ψυχής θέλγητρο, λοιπόν.
Ενώ σε πρόσφατο οδηγό χειμερινών διακοπών αναφέρεται πως δεν είναι ακριβώς η Μύκονος του Χειμώνα (sic).

Tι περιμένει άραγε τον ταξιδιώτη που, βόρεια πορεύομενος, φτάνει στα Γρεβενά.
Όχι βέβαια για «μικρές αποδράσεις» (έκφραση που αδικεί τους πάντες), αλλά για αναζητήσεις με αγαπητική διάθεση του τοπίου και του τρόπου της Ελλάδας.

Γεωγραφικά και χρονικά ο Νομός Γρεβενών ανοίγεται, αγκαλιάζει και προσφέρει στον ανήσυχο, τον «ψαγμένο».

Η πόλη, πέρα από τις οικοδομικές περιπέτειες (που έχουν σημαδέψει όλο το Ελληνικό σώμα), έχει μια ομορφάδα.
Ιδιαίτερα, όταν την περπατήσεις με την πρωϊνή πάχνη και τη μυρωδιά του ξύλου που καίγεται τον χειμώνα. Ζεσταίνει και φιλο-ξενεί.
Τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα θέλγουν με χωριά και γεφύρια, με ανθρώπους που προσπαθούν και αγωνίζονται.
Είτε στα Βλαχοχώρια στην Πίνδο, με τις πανέμορφες οδικές διαδρομές, ή στα μαστοροχώρια του Βοϊου (με λιγοστό κόσμο πια, αλλά τη μεγάλη ομορφιά μέσα στην απλότητα τους), το τοπίο σαγηνεύει.
Βόλτες στα δρομάκια της Δεσκάτης, ανάβαση και προσκύνημα στο Μοναστήρι της Ζάβορδας του Οσίου Νικάνορα με την εκπληκτική αγιογράφηση και ιστορία.
Περπάτημα στα πέτρινα γεφύρια που σαν στολίδια κοσμούν όλο το Νομό και μας μεταφέρουν στην αγάπη των προγόνων για τη φύση και τον πολιτισμό μιας άφταστης αρχιτεκτονικής.
Μύηση στην απίστευτου πλούτου χλωρίδα και πανίδα. Τοπική γαστρονομία άφταστη.

Μα και οι 4 εποχές του χρόνου καλούν για εξερεύνηση.
Το καλοκαίρι με τα πανηγύρια, όπου των Ελλήνων οι κοινότητες επιμένουν, μελωδούν, συναντιούνται σε γλέντι πανάρχαιο.

Το φθινόπωρο με τα μανιτάρια και τα «καζάνια» για τσίπουρο λίγο μετά τον τρύγο. Ιεροτελεστίες της καθημερινότητας.

Το χειμώνα που πέρα από τα χιονοδρομικά δρώμενα προσφέρει τα αξεπέραστα ΑΝΑΚΑΤΩΣΑΡΙΑ στις Απόκριες με κέφι πρωτότυπο και ολοζώντανο, άφτιαχτο και δημιουργικό.

Και η άνοιξη, με το μεγαλούργημα της φύσης, τη σύναξη του Πάσχα που ανασταίνει τα χωριά και μας θυμίζει τι είναι γιορτή.

Όσο η καρδιά της χώρα μας κτυπάει και στο μικρότερο και πιο «ασήμαντο» χωριό αυτής της μικρής γωνιάς ( με τα προβλήματα και τις χαρές της) μπορούμε όλοι να ελπίζουμε, να χαιρόμαστε.
Να πιστεύουμε στα Γρεβενά σαν θέλγητρο ψυχής…