Πέμπτη, Φεβρουαρίου 08, 2007

Μακεδονιστάν

Ποιος νοιάζεται σήμερα για την Μακεδονία;
Ποιος πραγματικά ενδιαφέρεται για τις εθνικές, πολιτικές και πολιτιστικές συνέπειες του ονόματος της, που χρόνια τώρα σύρεται και διασύρεται;
Και τέλος πάντων δείχνουμε λίγο σέβας (τι όμορφη και βαθιά λέξη) γι’ αυτά εδώ τα χώματα, γι’ αυτούς που προηγήθηκαν, που μάτωσαν, που μόχθησαν με την ψυχή τους για να το παίζουμε εμείς σήμερα Ευρωμακεδόνες της κακιάς ώρας;
***
Χάρηκα τις προχθεσινές δηλώσεις του πρωθυπουργού. Ήταν καιρός να ακουστεί διαφορετικά ο ελληνικός λόγος.
Από εκεί και πέρα όμως τι;
Ξέρω πόσο απαξιωμένος είναι ο λόγος περί πατρίδος, από πλευρές δήθεν διαφορετικές. Από καπήλους και ψευτομοντερνιστές.
Κι όμως πόσο απτή πραγματικότητα είναι. Σαν ενσαρκωμένο ποίημα, ανάγλυφο δίπτυχο στα γονίδια σου.
Γι’ αυτό πονάει η βεβήλωση, η παραχάραξη, η ιστορική ανορθογραφία.
***
Ποιος νοιάζεται σήμερα για την Μακεδονία;
Κανείς μας. Μας ενδιαφέρουν μονάχα οι ευρωμουσούδες μας να βόσκουν.
Και να ναι καλά τα λόγια τα παχιά (ακάλυπτες επιταγές φτηνών εγωισμών), τα κωμικοτραγικά μας «μεγαλεία».
Κληρονόμοι αμύητοι και αδαείς, απόγονοι ποιών μη μας ρωτάτε.
Κάτοικοι ενός θολού Μακεδονιστάν.