300

Μαθαίνω πως μεγάλες ουρές σχηματίζονται στους Κοζανίτικους κινηματογράφους για την ταινία «300» που αφορά τη μάχη των Θερμοπυλών και τους συντρόφους – πολεμιστές του βασιλιά της Σπάρτης – Λεωνίδα.
Το βιβλίο κόμικ του Φράνκ Μίλλερ το είχα βρει σε βιβλιοπωλείο της πόλης και το είχα διαβάσει πριν περίπου ένα χρόνο. Ήταν κάτι που σε τραβούσε ένα περίεργο παιχνίδι συμβόλων, μια σκοτεινή εικαστική δημιουργία με αρκετές φωτεινές εκρήξεις. Την ταινία δεν την είδα ακόμη, πολλά ακούμε για την εναρμόνιση της αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας με τον Λευκό Οίκο, την ξεκάθαρη αντί – Ιρανική πολιτική.
Πρόκειται για ξαναπέξιμο της ταινίας «καλοί εναντίον κακών», «δημοκρατία εναντίον τυραννίας»;
Οι παρατραβηγμένες ερμηνείες δεν με ελκύουν. Αν θέλει κάποιος να δει μια ταινία με περιεχόμενο για τηνΜέση Ανατολή ας ψάξει για το ΣΥΡΙΑΝΑ.
Η σχέσης μας, εμάς των νεοελλήνων, με το παρελθόν, το δικό μας το παρελθόν είναι ένα απίστευτο κράμα αδιαφορίας, ρηχότητας, υπερβολής. Ψάξτε να βρείτε μια σοβαρή σύγχρονή ελληνική βιογραφία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αμφιβάλλω αν θα τα καταφέρεται.
Για το παρεξηγημένο Βυζάντιο ούτε λόγος να γίνεται. Πολεμήθηκε και πολεμιέται με σφοδρότητα ότι έχει σχέση με την Ρωμιοσύνη των μέσων χρόνων.
Αρεσκόμαστε τυφλά και αλόγιστα να βάζουμε φωτιές σε σύμβολα και να καταπνίγουμε κάθε δημιουργική φύτρα από το πανάρχαιο αμπέλι που μας χάρισε ο Θεός.
Καμιά φορά αναρωτιέμαι μήπως οι μόνοι τριακόσιοι που μας ενδιαφέρουν είναι αυτοί στα Παλαιά Ανάκτορα της Πλατείας Συντάγματος.

anp@fora.gr