Βέντζι

Η διαδρομή πάντα όμορφη. Σαν να σε ξεκουράζει το πέρασμα. Πεδινή, με τις μεταλλαγές των χωραφιών χειμώνα- καλοκαίρι, ένας ανεξάντλητος εποχιακός ζωγραφικός καμβάς.
Χωριά που αγκαλιάσανε τους ανθρώπους του μόχθου και της προσφυγιάς.
***
Φτάνεις στο μεσοχώρι και βλέπεις το κτίριο στο κέντρο. Κι είναι πράγματι στο κέντρο της ζωής του χωριού.
Στεγάζει ένα ξεχωριστό Πολιτιστικό Σύλλογο, ζωντανό και αγωνιζόμενο.
Να αγωνίζεται και να αγωνιά για τα παιδιά του χωριού και της περιοχής ακόμα. Με δημιουργικότητα και δυναμικότητα που ξαφνιάζουν.
Προσφέρει δραστηριότητες πρωτόφαντες και στις πόλεις.
Εργαστήριο κεραμικής, μαθήματα αγιογραφίας, βιβλιοθήκη, παιχνίδια, θερινές εκδηλώσεις με νόημα, ομιλίες.
***
Πλούτος φωτογραφικός οι φυσιογνωμίες των προγόνων (Αθάνατοι Έλληνες!), τα σχολειά, τα γλέντια, οι γάμοι. Ολόκληρη η ιστορία του χωρίου αραδιασμένη στους τοίχους. Έγγραφα και αντικείμενα που δούλεψαν και υπηρέτησαν στο παρελθόν. Η φωτογραφία του γερο Παϊσιου κάτω από τα εικονίσματα.
***
Ψυχή ο Πρόεδρος. Μένει στη Θεσσαλονίκη, αλλά η καρδιά του ζει εδώ. Ψάχνει, αναζητά, τρέχει «για τα παιδιά». Καμάρι του η τράπεζα αίματος που έστησε ο σύλλογος και τόσους έχει συνδράμει μέχρι τώρα. Χαρά του τα παιδιά που βρίσκουν το σύλλογο δεύτερο σπίτι τους.
Μου έδωσε την απάντηση για το τι μπορεί να καταφέρει ένα και μόνο πρόσωπο, φτάνει να αγαπά πρώτα-πρώτα τον τόπο του.
***
Κέντρο Γρεβενών. Πολιτιστικός Σύλλογος το ΒΕΝΤΖΙ, με τον Πρόεδρό του Νίκο Χατζησυμεωνίδη. Όαση απρόσμενη.